اینترنت

مقدمه از نظر روان شناسی رشد، رشد آدمی با رسیدن به بلوغ به پایان نمی‌رسد. رشد جریانی است که مداوم بوده و از تولد تا بزرگسالی و حتی پیری را دربر می‌گیرد. تغییرات بدنی معمولا در طول زندگی ادامه می‌یابد و بر سایر جنبه‌های شخصیتی و رفتاری فرد تاثیر می‌گذارد. هرچند برخی روان شناسان رشدی در میان مراحل رشد تنها تا مرحله بلوغ پیش رفته‌اند که زیگموند فروید از جمله آن‌هاست. اما روان شناسان دیگر تداوم رشد را حتی تا دوره سالمندی پیگیری کرده و وجود آن را تایید کرده‌اند.  این دوره از زندگی معمولا با شکل گیری روابط احساسی مشخص می شود. شکل گیری استخوان ها، روابط نزدیک تر، و شروع یک زندگی خانوادگی معمولا اتفاقات بسیار مهم ابتدای جوانی هستند. کسانی که می توانند این روابط را بسازند و حفظ کنند، تمایل به همبستگی و حمایت اجتماعی دارند اما افرادی که نمی توانند روابط شان را حفظ کنند احساس تنهایی می کنند. افرادی که به این مشکلات دچار می شوند می توانند با روانشناسان رشد مشورت کنند تا مسائل و چالش هایشان را برطرف کنند. روان شناسی رشد در اواسط بزرگسالی در این مرحله روان شناسی رشد، فرد شروع به ایجاد هدفمندی و کمک به جامعه می کند. اریک اریکسون این دوره را تعارض بین زایایی و رکود تعریف کرده است. افرادی که درگیر جهان اطراف می شوند، چیز های مفیدی را با آن به اشتراک می گذارند. برای نسل بعد یادگار های خوب و مفیدی را بر جای می گذارند، دارای هدف هستند. فعالیت هایی مانند داشتن یک شغل، خانواده، گروه های دوستانه و ارتباط اجتماعی همه ی این ها باعث زایایی و تکثیر نسل شوند. نظریه اریک اریکسون در مورد رشد بزرگسالی اریک اریکسون یک نظام هشت مرحله‌ای برای رشد آدمی تعیین کرده است. وی این مراحل را مراحل روانی _ اجتماعی می‌نامد. وی معتقد است تحول روانی فرد بستگی به روابط اجتماعی خاصی دارد که او در زمان‌های گوناگون در سراسر زندگی خود برقرار می‌کند. وی معتقد است فرد در هر یک این مراحل با بحران‌هایی مواجه می‌شود که ناگزیر از حل آن‌هاست. حل نشدن این بحران‌ها معمولا مشکلاتی را برای فرد ایجاد می‌ک,روان‌شناسی،روان‌شناس،روان‌شناسی رشد،کودک،جوان،سالخورده ...ادامه مطلب

مقدمه روان شناسی رشد می‌گوید با پایان دوران نوجوانی و آغاز مرحله جوانی بسیاری از مشکلاتی که با آغاز بلوغ برای فرد بوجود آمده بود (تاثیر بلوغ در رفتار جوانان) ، فروکش کرده و تا حدودی فرد توانسته است به ثباتی نسبی قدم بگذارد. جایگاه‌ها ، نقش و هویت جوان تا حدودی برایش روشن شده و از این پس می‌رود تا شرایط و موقعیت خود را مستحکم‌تر و باثبات‌تر سازد. هرچند آثار مربوط به بحران‌های مرحله قبل ممکن است هنوز وجود داشته باشد و برخی جوانان هنوز با مسائلی چون سردرگمی و هویت روبرو باشند.  در هر حال عوامل مختلفی می‌تواند گذر از مرحله نوجوانی را به جوانی متاثر سازد. برخی عوامل به صورت عوامل تاخیر دهنده و برخی عوامل به عنوان تسهیل کننده گذر از این مرحله می‌باشند. به هر حال جوانی آغاز می‌شود و فرد وارد دورانی می‌شود که هرچند پخته‌تر و تواناتر از مراحل قبلی است، اما هنوز با مشکلاتی گریبانگیر است که با سرنوشت او در مراحل بعدی زندگی ارتباط مستقیم دارند.  نوجوانی دوره ای بسیار جالب و هیجان انگیز برای بررسی است. زیرا در این دوره از رشد، کودک در معرض آشفتگی های روانشناختی بسیاری است و می خواهد به دوران بزرگسالی گذر کند. روانشناسانی نظیر اریک اریکسون به کشف و بررسی چگونگی گذر این دوره و شکل گیری هویت کودک در روان شناسی رشد علاقه بسیاری داشته اند. در این سنین، کودک معمولا دوست دارد محدودیت هایی را تجربه، و هویت های جدیدی را کشف کند. زیرا نوجوان در این سن می‌خواهد بفهمد که واقعا چه کسی است و می‌خواهد چه کسی بشود. روانشناسان رشد می‌توانند به نوجوانان در این سن کمک کنند. نوجوان در این دوران با چالش های مختص دوره نوجوانی مانند بلوغ، آشفتگی های احساسی و فشار اجتماعی مواجه هستند. روان شناسی رشد در دوران جوانی از نظر روان شناسی رشد، رشد جسمی تا رسیدن به این دوره دو مرحله بحرانی و جهشی خود را پشت سر گذاشته است. در دوره کودکی و به ویژه دوره نوجوانی ، رشد جسمی چشم گیر بوده و با تغییرات اساسی مشخص می‌شود. با شروع جوانی آهنگ رشد تدریجی‌تر و کندتر می‌گردد و دیگر آن سرعت مرحله قبل را ندارد. رشد قد و اندام‌های,روان‌شناسی،روان‌شناس،روان‌شناسی رشد،کودک،جوان،سالخورده ...ادامه مطلب